In Memoriam Theo Mestrini

De finish kwam te vroeg , maar jouw spoor blijft zichtbaar in ons hart. Dank voor de vriendschap, de lach en de vele ritten samen”

En jouw spoor bij Rally sinds je lid werd in april 2017 is een groot spoor en zegt ook veel over jou ook als mens. Verantwoordelijkheid nemen als een rode draad in alles wat je deed. Was je wegkapitein en het ging niet zoals je vond dat het moest gaan, dan zette je de boel gewoon stop en besprak het even.

Verantwoordelijkheid nemen door vanaf 2020 actief te zijn in het bestuur van Rally om op die manier ook bij te dragen aan de vereniging. En ook toen je veel in het buitenland zat haakte je via Teams aan bij de bestuursvergaderingen want dat behoorde tot je verantwoordelijkheid. Afzeggen zat niet echt in je aard.  Voor jou vanzelfsprekend maar dat was het niet. In de rol van bestuurslid voelde je ook een grote verantwoordelijkheid juist voor de generaties voor ons die Rally groot gemaakt hebben. Die mochten nooit vergeten worden en horen bij de club. En had je vele ideeen om hen meer bij de vereniging te betrekken.

En dat is een ander onderdeel van het spoor: om andere mensen denken en gastvrij zijn. Je verjaardag vieren met de dinsdag- en donderdag rijders bij jou in de achtertuin maar ook een complete lunch tijdens een Elfstedentocht was voor jou vanzelfsprekend om te organiseren. En je bootje om mee te vissen mocht zo geleend worden, maar ook je appartement in Münster stelde je zo beschikbaar.

En Rally heeft de Fytse is Sûn appgroep aan jou te danken omdat je na had gedacht hoe Rally leden elkaar in Corona-tijd toch met elkaar in contact konden blijven.

Humor was ook op jouw spoor te vinden en vanuit een diep respect en kameraadschap was bijna elke grap mogelijk. Zeker met je Rotterdamse maatje Sjouke Aukema klapperde menig Rallyaan wel eens met de oren als ze jullie tegen elkaar hoorden praten, maar gelukkig had je zelf een groot incasseringsvermogen.

Duidelijk was je ook en als je wegkapitein was en je vond één kopje koffie wel voldoende tijdens de stop, dan was al snel duidelijk dat er dan ook maar één kopje gedronken werd en dan weer verder.

Theo Mestrini, een grote grootse man heeft ons veel te snel verlaten maar je blijft zichtbaar in ons hart.

We fietsen verder met een gat in het peloton en in dankbare herinnering aan jou.